زندگی بستر سوء تفاهمات و توهمات بی دلیله.خیمه شب بازی با آدمک های چوبی بی جان.پرسه زدن در بیابان پر از حدس و گمان.کشیدن ماشه غرور بر شقیقه عروسک های کوکی .قهقه بر گودال مملو از شک و تردید و فریاد بر سر پیرزن ناشنوای بددل. باید چون ته مانده سیگار، افکار کهنه را زیر پاشنه منطق له کرد.این است جریانه زندگی.همین !

یک تلفن از خارج.کلمات عربی-انگلیسی از کسی که خودش رو از بستگان من میدونست.برای من عجیب نبود .چون جز خواهرم و چند ماه از سال مادرم هیچکس دیگر رو در ایران به عنوان فامیل ندارم.پراکندگی خانوادگی و ایجاد فرهنگهای گوناگون از کشورهای مختلف موجب شده که واقعا حتی اگر فامیلی داشته باشم ندونم کجایی و اصلا از کدوم عمه یا عموست.حال بماند که سن و سال و کشور و رگ دوم خانوادگی اون  فامیل درجه یک و دو کجا باشه.
پسرعمه بود که برای اول بار ایران میومد و رگه ای عرب عجم داشت!مادری ایرانی و پدری عرب.
 قرارمون طبق تماسی که داشت هتل استقلال بود و عکسی از طریق ایمیل جهت شناسایی.وقتی شماره اتاق رو برای تماس میگم ،چند مامور منو حلقه میکنن که با اون اتاق چه کاری دارم!
در تعجبم که پسرعمه از راه میرسه و پس از لحظه های رومانتیک گرم صحبت هستم که سر و کله لباس شخصی ها پیدا میشه و هتل تحت الشعاع ورود گروهی دایره وار بسته میشه! بله پسر عمه جدید ما در راس مقامات بلندپایه عراقی به رهبری ابراهیم جعفری-نخست وزیر سابق عراق - به ایران اومده برای دیدار با مسولین نظام و حل مشکل دخالت های ایران و البته دیپلمات های مفقود شده ایرانی !
دستی به ابراهیم جعفری میدم و میرم.در چند ساعت صحبت با پسرعمه جدید برای منی که  بشدت دنبال فامیل هستم. رویایی و زیبا بود و البته کوتاه.

روزهایی به شدت یکنواخت و تکراری و البته با سکته ای بسیار بسیار کوتاه در حد نوسان.پنج شنبه ای که تا صبح چون بچه کتک خورده غمباد گرفتم و جمعه ای که در کنار  موجوداتی از ته دل فقط خندیدم


باز هم ویولن و دو قطعه که در تعطیلی یکشنبه زدم و ضبط کردم:
جان مریم چشماتو وا کن ....( دریافت)
به رهی دیدم برگ خزان...   (دریافت)

در همین باره از قبل:
می زده شب به یاد زنده یاد پرویز یاحقی  ( دریافت)
مرا ببوس  ( دریافت)