اگه در بهشت همونی باشه که من انتظار دارم شاید فردا حول و حوش همون ساعتا یکی از همین درها باز بشه.نمیدونم اصلا تو هر بهشتی میشه پا گذاشت ؟
میدونم که برام از ته دل دعا کردی وگرنه اتفاقی که هفته پیش از بیخ گوشم گذشت بدجوری زمین گیرم میکرد،حالا هم با یک دعای دیگه شاید سرنوشت من عوض بشه.قطعا در پست بعدی  مینویسم خیلی چیزا شاید عوض شده.حقیقتا تاحالا به رفتن فکر نکرده بودم.

نمیدونم باید برای از دست دادن کسی ناراحت باشم یا به خاطر به بدست آوردن مالی خوشحال باشم.حقیقتش این همه زحمت و فکری که به خاطر پروژه های کاریم کشیدم و پول هنگفتی که تا چند روز دیگه به دستم میرسه ارزش اینو داشت که مساله ای به مهمی تو رو فراموش کنم ؟شایدم بهتر باشه همون دری که در بالا اشاره کردم باز بشه که با تغییر سرنوشتم همه چیز فراموش بشه و بره قاطی چیزی مثل آرشیو قدیمی وبلاگ
رفتیم تو سراشیبی رمضون!